Najlepsze spółki na giełdzie w USA w 2026 - Top Picks dla Wall Street

Rok 2026 w prognozach największych banków inwestycyjnych nie wygląda jak kolejna odsłona tej samej historii o Magnificent Seven. Goldman Sachs, Morgan Stanley, JPMorgan, Bank of America, UBS i Citigroup w różny sposób, ale konsekwentnie przesuwają akcent: rynek ma nadal rosnąć, jednak źródło stóp zwrotu ma być inne niż w ostatnich kwartałach. Mniej chodzi o dalsze podbijanie wycen kilku największych spółek technologicznych, a bardziej o wzrost zysków w sektorach cyklicznych - przemysłowych, infrastrukturalnych, wybranych segmentach finansów i konsumpcji.

Seria zwycięstw Lockheeda zatrzymana. Jedna decyzja z Wall Street, a w tle prognozy solidnego 2026 dla sektora

To ważna różnica. Hossa napędzana ekspansją wycen oznacza, że inwestorzy płacą coraz więcej za tę samą jednostkę zysku. Hossa napędzana zyskami jest „twardsza” - bo wynika z realnej poprawy wyników spółek. W briefie bankowym wprost pojawia się wspólny mianownik: S&P 500 ma potencjał wzrostu rzędu 10-14% w 2026, z celami w okolicach 7,500-7,800 punktów, ale wzrost ma się rozlać szerzej po rynku.

Warto doprecyzować, co banki mają na myśli, mówiąc o „rotacji” i „sektorach zapomnianych”. To nie jest poetycka metafora o tym, że rynek znudził się Nvidią. Chodzi o proste równanie: w 2026 r. wzrost indeksu ma pochodzić bardziej z realnych zysków spółek niż z samego faktu, że inwestorzy są skłonni płacić coraz wyższe wyceny za te same biznesy. Innymi słowy - mniej „dopłacania za obietnicę”, więcej płacenia za wynik w rachunku zysków i strat.

W tej logice przemysł, infrastruktura czy wybrane segmenty konsumenta wyglądają na naturalnych beneficjentów. Po latach, gdy rynek premiował przede wszystkim tempo wzrostu w technologii, banki sugerują, że 2026 r. może być rokiem „zwyczajnej pracy” - marże, backlogi, taryfy, capex i zamówienia, a nie tylko narracje o kolejnej generacji modeli AI.

Wyceny i targety podawane przez banki robią wrażenie, ale warto pamiętać, czym one są - i czym nie są. Target na S&P 500 albo „upside 30%” na konkretnej spółce nie jest obietnicą ani gwarancją. To scenariusz bazowy analityka oparty na założeniach, które potrafią się zmienić po jednym kwartale wyników, zmianie rentowności obligacji albo jednym politycznym nagłówku. Rynek nie „musi” dojść do tych poziomów - on co najwyżej może się do nich zbliżać, jeśli rzeczywistość będzie podobna do modelu.

Dlatego te liczby dobrze traktować jak mapę nastrojów instytucji, a nie jak rozkład jazdy. One pokazują, gdzie banki widzą koncentrację potencjału zysków i jakie czynniki uważają za najważniejsze w 2026 r. - czy to wzrost EPS, czy spadek kosztu kapitału, czy rotację w stronę bardziej cyklicznych branż.

Dlaczego 2026 ma premiować „zapomniane” sektory

Goldman Sachs pokazuje to najprościej przez pryzmat dynamiki EPS, czyli zysku na akcję - jednego z kluczowych wskaźników, który w długim terminie napędza wyceny. W ich ujęciu następuje istotne przesunięcie w tempie wzrostu zysków: sektor przemysłowy (industrials) ma przejść z okolic 4% wzrostu EPS do 15%, a nieruchomości (real estate) z 5% do 15%. Konsument ma przyspieszyć z 3% do 7%. Technologia nadal ma rosnąć szybko, ale różnica polega na tym, że jej dynamika ma już nie przyspieszać, tylko stabilizować się - z 26% do 24%. To właśnie ta relatywna zmiana - nie absolutne wartości - tworzy przestrzeń do rotacji kapitału.

Cathie Wood znów „kupuje dołek” na krypto - ARK mocno zwiększa pozycje w Coinbase, Circle i spółkach z ekspozycją na cyfrowe aktywa

Morgan Stanley dorzuca do tej narracji element cykliczny: 2026 ma być szczytem tempa wzrostu zysków w całym cyklu. Według ich projekcji EPS dla S&P 500 rośnie z 272 USD w 2025 do 317 USD w 2026 (+17%), a następnie do 356 USD w 2027 (+12%). Przekaz jest czytelny: jeśli rynek ma rosnąć dzięki zyskom, 2026 może być momentem, w którym warto mieć ekspozycję nie tylko na „wąskie gardło” rynku, ale również na sektory, gdzie dynamika wyników dopiero zaczyna się poprawiać.

Cena Miedzi w 2026 roku pójdą w górę. Prognozy Goldman Sachs dla surowca produkowanego przez KGHM

AI pozostaje tematem, ale rośnie waga ryzyka wycen

Nvidia nadal jest ważnym punktem odniesienia - i w rekomendacjach banków wciąż się pojawia. Morgan Stanley utrzymuje tu target w okolicach 371 USD. Jednocześnie w briefie mocno wybrzmiewa ryzyko związane z wycenami segmentu AI: w badaniu Deutsche Bank 57% profesjonalistów wskazało „AI valuation crash” jako największe ryzyko rynkowe. To nie jest prognoza załamania, tylko informacja o tym, że rynek zaczął postrzegać sektor jako „wrażliwy” na rozczarowanie - nawet niewielkie odchylenie od oczekiwań może skutkować silniejszą korektą.

W praktyce banki nie odwracają się od AI. Raczej zmieniają sposób, w jaki chcą na nim zarabiać - częściej przez ekosystem niż przez jednego lidera.

GPW wprowadza na GlobalConnect fundusze ETF od iShares i Vanguard

„Kilofy i łopaty” AI: Broadcom, TSMC i ASML jako alternatywna ekspozycja

W tej logice Broadcom pojawia się jako przykład spółki, która korzysta na boomie AI, ale nie jest wyłącznie „historią o jednym produkcie”. W briefie padają bardzo mocne liczby: przychody 19.1 mld USD w prognozie na początek FY2026 (+28% r/r), a przychody AI 8.2 mld USD (+100% r/r). Sedno tej tezy jest proste: jeżeli AI oznacza wieloletnią rozbudowę infrastruktury, to rośnie znaczenie dostawców komponentów, sieci oraz układów projektowanych pod konkretne zastosowania.

W samym AI banki zaczynają rozdzielać dwie historie, które do tej pory były wrzucane do jednego worka. Pierwsza to „łopaty i kilofy” - infrastruktura, półprzewodniki, sprzęt i dostawcy, czyli ci, którzy sprzedają narzędzia do budowy AI. Druga to „użytkownicy” AI - spółki, które nie produkują chipów, tylko próbują zamienić AI na wyższe marże, lepszą efektywność i przewagę konkurencyjną w swoim podstawowym biznesie.

To ważne rozróżnienie, bo zmienia sposób myślenia o ryzyku. W „łopatach i kilofach” problemem bywa wycena i cykliczność inwestycji w infrastrukturę. W „użytkownikach” ryzyko jest inne - czy miliardy wydane na capex i wdrożenia faktycznie przełożą się na lepszy wynik operacyjny. W 2026 r. banki wyraźnie sugerują, że rynek będzie chciał zobaczyć dowody, a nie tylko opowieści.

Prognozy dla ropy na 2026 rok. Stabilizacja może być ciszą przed burzą

Drugim filarem jest TSMC - dla wielu analityków najbardziej „stabilny” zakład na AI, bo to producent stojący za znaczną częścią globalnego łańcucha wartości półprzewodników. W briefie wskazano m.in. silny wzrost przychodów oraz fakt, że segment HPC ma stanowić około 60% przychodów. Morgan Stanley widzi tu target NT$1,888, co w danych z briefu odpowiada około 30% upside. W dodatku TSMC jest traktowane jako ekspozycja na AI bez konieczności płacenia najwyższej premii za liderów rynku.

ASML domyka tę konstrukcję jako „sprzętowy fundament” branży. Bank of America podnosi target do 1,158 EUR, a UBS utrzymuje pozytywne nastawienie. W briefie ASML jest prezentowane jako historia przejściowa na 2026 z potencjalnie mocniejszym punktem zwrotnym w 2027, kiedy temat kolejnej generacji litografii ma przełożyć się na wzrost znaczenia spółki w cyklu inwestycyjnym branży.

Rynek leków na otyłość wchodzi w nową fazę. Eli Lilly i Novo Nordisk tracą monopol, pojawiają się Structure Therapeutics i WAVE Life Sciences

Mega-cap tech pozostaje w portfelach - ale z innymi argumentami

Morgan Stanley w zestawie „Vintage Values 2026” utrzymuje Amazon, Microsoft, Meta i inne spółki, jednak charakterystyczne jest to, że lista jest szeroka sektorowo. To także sygnał: banki nie prognozują końca technologii, tylko koniec sytuacji, w której technologia jest jedynym sensownym wyborem.

Meta jest w tej narracji traktowana jako potencjalna okazja związana z wyceną - przy jednocześnie bardzo wysokich nakładach inwestycyjnych na infrastrukturę AI. W briefie wskazano wzrost capexów z 70-72 mld USD w 2025 do około 108 mld USD w 2026. Inwestor dostaje więc klasyczny kompromis: niższa wycena może dać przestrzeń do „re-ratingu”, ale rośnie ryzyko presji na wolne przepływy pieniężne w 2026.

Alphabet u JPMorgan pojawia się jako jedna z głównych idei inwestycyjnych - target 385 USD i około 30% upside. Ta teza jest czytelna: Google łączy rozwój AI z istniejącym, skalowalnym modelem monetyzacji (reklamy), co czyni ją bardziej „przewidywalną” ekspozycją niż spółki, które dopiero budują model biznesowy wokół AI.

Co by było, gdyby Polska zgasła na 72 godziny? Scenariusze i szokujące prognozy od Saxo na 2026 rok

Konsument średniej klasy i defensywa w wersji Goldmana

Goldman Sachs z jednej strony utrzymuje w Conviction List spółki defensywne i stabilne - utility (Duke Energy, American Electric Power, Eversource z dywidendą 4.11% i targetem 79 USD), a także segment obronny (Huntington Ingalls, L3Harris, Mercury Systems) oraz zdrowie (Johnson & Johnson). Z drugiej strony mocno eksponuje temat „middle-income consumer”, czyli konsumenta wrażliwego na ceny, ale wciąż generującego popyt przy poprawie warunków realnych.

Symboliczny przykład to TJX Companies, wskazywany jako beneficjent modelu off-price. W briefie: przychody 15.1 mld USD (+7% r/r), sprzedaż porównywalna +5%, EPS +12% r/r, marża przedpodatkowa 12.7%, a prognoza EPS na cały rok 4.63-4.66 USD. To jest teza oparta na tym, że w środowisku „normalizującej się” inflacji i umiarkowanego wzrostu płac segment dyskontowy potrafi jednocześnie utrzymywać wolumen i poprawiać marże.

Saxo wprowadza do oferty dla polskich inwestorów fundusze ETF od Vanguard

Europa w centrum uwagi: Siemens Energy i SAP

W rekomendacjach JPMorgan i BofA mocniej widać Europę w wersji infrastrukturalno-przemysłowej. Siemens Energy w briefie ma argumenty, które rynek zwykle ceni: wysoki backlog (138 mld EUR), poprawę marż i znaczną widoczność przychodów dzięki portfelowi zamówień. JPMorgan wskazuje tu potencjał 50%+ upside. W tego typu spółkach istotna jest właśnie „widoczność” - jeśli firma ma zakontraktowane przychody na lata, to wynik finansowy jest mniej zależny od krótkoterminowych wahań popytu.

SAP z kolei jest dla BofA top pickiem wśród dużych spółek software’owych: target 356.86 USD i 46% upside. Fundamentem tej tezy jest przejście do modelu chmurowego z rosnącą powtarzalnością przychodów oraz bardzo wysoka widoczność 2026 - w briefie wskazano, że 80-85% przychodów 2026 jest już „zabezpieczone” kontraktami. To element, który często przekłada się na wyższą wycenę, bo rynek premiuje stabilność.

Europejski wątek w tych rekomendacjach jest ciekawy, bo nie dotyczy „nowej technologii”, tylko bardzo klasycznych przewag. Siemens Energy czy Alstom pokazują, jak ważne staje się słowo backlog - portfel zamówień, który daje widoczność przychodów na lata. To nie jest detal księgowy. W praktyce backlog działa jak amortyzator cyklu: spółka nie musi co kwartał walczyć o nowe kontrakty, bo część przyszłych przychodów ma już zakontraktowaną.

Z kolei SAP to przykład innego typu przewidywalności - przychodów z oprogramowania, które coraz częściej ma charakter abonamentowy. Banki lubią takie modele w okresach, gdy rynek zaczyna premiować jakość zysków i ich powtarzalność. I to jest właśnie ta europejska historia na 2026 r. - mniej fajerwerków, więcej „twardych” fundamentów.

Finanse wracają do gry: UBS i selektywna ekspozycja na sektor

W finansach najsilniej wybija się UBS, bo Bank of America dokonał upgrade’u do „Buy” i wyznaczył target 48 CHF, czyli około 40% upside. Teza opiera się na efektach integracji po przejęciu Credit Suisse, poprawie efektywności kosztowej oraz normalizacji aktywności w bankowości inwestycyjnej. UBS sam również wskazuje wybrane spółki finansowe w zestawie najwyższych przekonań na 2026 (m.in. Capital One).

Citigroup idzie szerzej, sugerując nie tylko konkretne akcje (własny ticker C i oczekiwany 31% wzrost zysków w 2026), ale też zmianę stylu inwestowania: przesunięcie z „AI enablers” na „AI adopters”, większe znaczenie value (VTV), sektorów cyklicznych i małych spółek (IWM). To dobrze spina narrację całego zestawu rekomendacji: AI ma zostać w gospodarce, ale rynek może zacząć premiować tych, którzy wdrażają AI w procesach i produktywności, a nie tylko tych, którzy sprzedają infrastrukturę.

Co się najczęściej powtarza - i co z tego wynika dla portfela

Jeżeli spojrzeć na powtarzalność nazw, widać, że banki konsekwentnie utrzymują ekspozycję na mega-cap tech (Microsoft, Amazon, Meta, Alphabet), ale równie mocno rozbudowują „drugą nogę” portfela: półprzewodniki jako ekosystem (Nvidia, TSMC, Broadcom, ASML), przemysł i infrastruktura (RTX, L3Harris, Northrop Grumman, Siemens Energy), konsument wrażliwy na ceny (TJX i szerzej retail oraz travel) oraz selektywnie finanse (UBS, KKR, Capital One).

W praktyce jest to recepta na 2026 jako rok szerzej rozlanej hossy: indeks może rosnąć, ale liderzy mogą przesuwać się z kilku największych spółek technologicznych w stronę sektorów cyklicznych, które nadrabiają wieloletnie niedoważenie.

Ryzyka: AI, taryfy i polityka Fed

Najczęściej wskazywanym ryzykiem pozostaje temat wycen AI. Jeśli rynek jest mocno ustawiony pod scenariusz „perfekcyjnego wzrostu”, każde rozczarowanie może wywołać korektę. W briefie pojawia się też niepewność taryfowa i handlowa - potencjalne rozstrzygnięcia na początku 2026, a także ryzyko, że konflikt handlowy przełoży się na spowolnienie dynamiki gospodarki.

Istotnym punktem kalendarza jest również maj 2026, czyli zakończenie kadencji przewodniczącego Fed. Zmiana na tym stanowisku potrafi zwiększać zmienność rynkową, nawet jeśli realna polityka monetarna zmienia się stopniowo. Dodatkowo dochodzi klasyczne ryzyko geopolityczne (USA-Chiny, Tajwan), szczególnie istotne dla półprzewodników i łańcuchów dostaw.

Niemcy i Europa szykują się do wojny. Rheinmetall rośnie na fali strachu i ogromnych wydatków zbrojeniowych

Konkluzja: nie „ucieczka”, tylko kontrolowana rotacja

Jeżeli z tych zestawień ma wynikać jedna praktyczna lekcja, to raczej nie „sprzedaj technologię”, tylko „przestań udawać, że rynek ma tylko jeden silnik”. Banki nie mówią, że AI znika - mówią, że w 2026 r. prawdopodobnie trudniej będzie zarabiać wyłącznie na rozszerzaniu wycen. A łatwiej - na spółkach, które pokażą realny wzrost zysków, widoczność przychodów i marże, które da się obronić w mniej idealnym otoczeniu.

To jest też powód, dla którego w tych top pickach obok nazw z pierwszych stron gazet pojawiają się spółki z infrastruktury, przemysłu, utilities, finansów czy defensywnej konsumpcji. Rok 2026 wygląda bardziej jak układanie składu niż polowanie na jedną gwiazdę.