„Zielony beton” kluczem dla transformacji miast przyszłości. Branża stawia na dekarbonizację i ekologię

Do 2050 roku, w którym Unia Europejska chce osiągnąć neutralność emisyjną, 70 proc. ludzi będzie mieszkać w miastach. Tymczasem większość infrastruktury potrzebnej dla przyszłych mieszkańców nie została jeszcze wybudowana. Nowe normy związane z pakietem Fit for 55 (rezygnacja z kotłów gazowych, promowanie pomp ciepła, fotowoltaiki) powodują, że to bardzo duże wyzwanie. W dyskusji, która dotyczy tej kwestii nie wspomina się jednak o rzeczy najważniejszej – tym jak zdekarbonizować branżę betonową i produkt finalny będący efektem jej działalności.  

Beton, ze względu na swoje właściwości, ciągle stanowi jeden z kluczowych materiałów w budownictwie i tak będzie również w przyszłości. Jako materiał jest trwały oraz niepalny, nie przewodzi ciepła i nie odkształca się pod wpływem temperatury. Ponadto beton o odpowiednich parametrach pochłania 20 proc. z emisji. W 100 proc. nadaje się do recyklingu i ponownego wykorzystania jako np. kruszywo.  

Warto także dodać, że dostępne obecnie technologie i produkty pozwalają chronić zasoby wodne, dlatego sukcesywnie ogranicza się stosowanie nieprzepuszczalnego betonu i asfaltu na rzecz nowoczesnych rozwiązań, które także będą wspierać oczyszczanie powietrza i efektywność energetyczną.  

Innymi przykładami materiałów betonowych, które mogą zostać zastosowane w otoczeniu miejskim z pożytkiem dla środowiska i mieszkańców, to beton o właściwościach fotokatalitycznych, który pochłania z powietrza spaliny samochodowe, albo beton projektowany dla druku 3D, który umożliwi szybsze i bardziej ekologiczne stawianie budynków.  

Wykorzystanie betonu w budownictwie jest więc rozwiązaniem efektywnym zarówno kosztowo jak i środowiskowo. Problemem pozostaje niskoemisyjna produkcja tego materiału. Producenci zdają sobie z tego sprawę.  

Zielony ład kluczowy dla branży cementowej 

Przemysł cementowy jest jednym z sektorów przemysłu, który generuje znaczące emisje CO2  i ma wpływ na zmiany klimatu. Jednakże w ciągu ostatnich 30 lat branża ta dokonała znaczącej redukcji emisji CO2, co świadczy o jej gotowości do zmian i inwestycji w nowe technologie. 

Jednym z kluczowych wyzwań dla przemysłu cementowego jest pozbycie się emisji CO2, która powstaje w wyniku rozkładu węglanu wapnia. Warto podkreślić, że wprowadzenie podatku CBAM (granicznego podatku węglowego) będzie mieć duży wpływ na branżę cementową, ponieważ wprowadzi ograniczenia na emisje CO2 i pozbawi przemysł cementowy darmowych uprawnień. 

W tym kontekście, technologia wychwytywania i składowania dwutlenku węgla (CCS/U) jest kluczowa dla osiągnięcia neutralności emisyjnej w przemyśle cementowym. Wdrażając tę technologię, przemysł cementowy może redukować emisje CO2 i jednocześnie zachować swoją produkcję. 

Równie istotne jest pozyskiwanie zielonej energii dla cementowni. Wszystko to całościowo powinno umożliwić redukcję emisji CO2 o 40 proc. do 2030 r., a do 2050 r. neutralność emisyjną. 

Co z tego wynika? 

Polska branża cementowa dostosowuje się do założeń zielonego ładu inwestując w CCS/U i pozyskując zieloną energię na własne potrzeby. To kluczowy proces dla kontynuowania produkcji cementu zgodnie z klimatycznymi standardami, co jest komplementarne do zmian zachodzących w europejskim budownictwie. Optymalizacja tych procesów będzie kluczowa dla budowy niskoemisyjnych miast przyszłości, co w obliczu gwałtownej urbanizacji całej planety jest jednym z kluczowych wyzwań.